12 nawyków które nie pozwalają kobietom realizować celów

Kobieto nie podcinaj sobie skrzydeł! Jaką pozycję zajmujesz w pracy? W jakim punkcie kariery się znalazłaś? Czy czujesz się zadowolona i możesz swobodnie wykorzystywać pełnię umiejętności? Czy jesteś doceniana nie tylko za wkład w działanie na rzecz swojej instytucji, lecz także za tkwiący w tobie potencjał? I czy czujesz, że wysiłek pozwoli ci ostatecznie zaspokoić ambicję i odcisnąć na rzeczywistości takie piętno, jakie sobie wymarzyłaś? Kobiety sukcesu często kładą znaczny nacisk na samodoskonalenie. Ale czy przypadkiem nie tkwisz w miejscu?

Kiedy tkwimy w miejscu, łatwo jest ten stan uznać za wynik niezależnych od nas okoliczności bądź skutek działania osób, które mają nad nami władzę albo innego rodzaju przewagę. W takim wniosku rzeczywiście może kryć się ziarno prawdy. Warto jednak rozważyć, czy nie trzymamy się w miejscu same, a jeśli tak, to co jest tego powodem. Nawet kobiety zajmujące najważniejsze stanowiska torpedują niekiedy własną karierę poprzez pewne zachowania.

W tym artykule przyjrzymy się 12 nawykom, które najczęściej uniemożliwiają kobietom rozwój i osiąganie kolejnych sukcesów. Te zachowania często stoją kobietom na drodze do awansu, podwyżki lub nowej pracy.

12 nawyków które nie pozwalają kobietom realizować celów i osiągać sukcesu

Sally Helgesen jest powszechnie uznaną i cenioną specjalistką pracującą z menedżerkami i liderkami. Marshall Goldsmith jest najbardziej znanym coachem w Stanach Zjednoczonych. Należy do nielicznego grona konsultantów, którzy zostali zaproszeni do pracy z ponad sześćdziesięcioma dyrektorami generalnymi najważniejszych światowych korporacji. W książce Nie podcinaj sobie skrzydeł opisują 12 nawykom, które, choć mogą wydawać się niewinne, stanowią realne bariery na ścieżce do osobistego i zawodowego sukcesu. Przyjrzyjmy się im bliżej:

#01. Opór przed przyznawaniem się do własnych osiągnięć

Jeśli macie kłopot z przyznawaniem się do własnych osiągnięć, możecie za to płacić przez całą karierę zawodową. Bez wątpienia najwyższy koszt poniesiecie, kiedy zaczniecie starać się o awans bądź spróbujecie znaleźć nową pracę.

Skuteczna autoreklama nie przynosi nikomu wstydu. Przeciwnie, stanowi istotny element pracy na dowolnym stanowisku oraz klucz pozwalający otworzyć drzwi do przyszłych sukcesów.

#02. Oczekiwanie, że otoczenie spontanicznie zauważy i nagrodzi naszą pracę

Oczekiwanie, że otoczenie samo z siebie dostrzeże waszą pracę, przekonanie, że tak stać się po prostu powinno, jest nie tylko znakomitym sposobem na pogłębienie kolein, z których chcecie się wyrwać – może również uniemożliwić wam czerpanie satysfakcji z pracy.

Pamiętaj: firmy nie ograniczają się do wypuszczania na rynek znakomitych towarów z założeniem, że klienci „powinni” zechcieć je kupić. Wy, jako profesjonalistki, również potrzebujecie promocji. W przeciwnym razie grozi wam, że jeśli nie spotkacie się ze spodziewanymi wyrazami uznania, poczujecie się niedocenione i odsunięte na boczny tor.

#03. Przecenianie wiedzy teoretycznej

Próba nauczenia się w pracy wszystkiego, co w danej dziedzinie wiedzieć można, stanowi z pewnością znakomitą strategię dla ludzi, których celem jest utrzymanie obecnego stanowiska. Jednak każdy, kto chciałby wejść poziom wyżej, szybko się przekona, że sama wiedza i merytoryczne kompetencje do tego nie wystarczą. Co więcej, mistrzowskie opanowa­nie najdrobniejszych szczegółów potrzebnych do pełnienia aktualnej roli często przyczynia się do pozostania w niej na długo.

wiedza i umiejętności są niezbędne do osiągnięcia sukcesu. Jeśli jednak chcesz rozwinąć się w swojej dziedzinie czy awansować w ramach instytucji, suche wiadomości w pewnym momencie przestaną ci wystarczać. Dzieje się tak, ponieważ najwyższe stanowiska w hierarchii zawsze wymagają umiejętności zarządzania i kierowania fachowcami, a nie tylko posiadania ich wiedzy.

#04. Niezdolność korzystania z kontaktów

Kobiety istotnie bardzo często wykazują niebywały talent do budowania kontaktów, to znacznie gorzej radzą sobie z korzystaniem z istniejących już znajomości. Nie dlatego, że nie potrafią tego robić, ale ponieważ robią to bardzo niechętnie.

Chętnie poświęcają czas i energię na poznawanie nowych osób, pomaganie im, wysłuchiwanie ich problemów, udzielanie rad i wciąganie we własną sferę. Gdy tylko jednak pojawia się perspektywa użycia tych znajomości w celu zaspokojenia własnych ambicji, nagle się wycofują.

#05. Zaniedbywanie potrzeby szybkiego nawiązywania sojuszy

Kobiety przejmujące nowe obowiązki bardzo często postanawiają, że nie będą się wychylać, dopóki nie opanują najdrobniejszych szczegółów, a wyniki ich pracy nie dorównają pewnym określonym standardom. Przed nawią­zaniem relacji w świeżo poznanym środowisku chcą poczuć się w pełni przygotowane.

Czy bardziej liczy się to, co robicie, czy to, z kim wchodzicie w sojusze. Oczywiście zawsze istotne są oba te aspekty. Osoba ze znakomitymi kontaktami, lecz zawalająca obowiązki, nigdy nie wzbudzi zaufania. Jednak koneksje rozwijane równolegle ze zdobywaniem wiedzy i doświadczenia, budowane od najwcześniejszego możliwego momentu, sprawią, że będzie wam znacznie łatwiej. Aby stać się w pełni wiarygodnymi, zawsze będziecie potrzebowały sprzymierzeńców. To znaczy współpra­cowników, przełożonych, sponsorów, podwładnych oraz wewnętrznych i zewnętrznych fanów, gotowych poprzeć was na dowolnym etapie drogi do obranego celu.

#06. Przedkładanie obecnej pracy nad rozwój kariery

Niewykluczone, że poświęcałaś na osiągnięcie doskonałości w obecnej roli tak wiele czasu i energii, że nie podjęłaś żadnych działań, które mogłyby pozwolić ci wspiąć się wyżej. Może nie zbudowałaś swojej rozpoznawalności ani sieci kontaktów, tak by pojawiło się zapotrzebowanie na twój talent. Może wysyłasz tak liczne sygnały, że świetnie się czujesz na swoim miejscu, że kiedy pojawia się okazja na atrakcyjny awans, nikt o tobie nie myśli.

Jeśli widzisz w tym obrazie siebie, prawdopodobnie skupiasz się na obecnej pracy kosztem rozwoju kariery. Koncentrujesz się na przystawce, zamiast myśleć o daniu głównym. Składasz przyszłość na ołtarzu dnia bieżącego. Zbyt długie wykonywanie jednej i tej samej pracy zmniejsza poczucie własnej wartości i ogólne zado­wolenie z życia. Upośledza również zdolność wywierania wpływu na świat oraz szanse na poprawę zarobków.

#07. Pułapka perfekcjonizmu

Dążenie do doskonałości może pomóc osiągnąć pewien poziom rozwoju, lecz może również przeszkadzać we wspina­niu się na wyższe szczeble. Dzieje się tak z wielu powodów. Dążenie do doskonałości stanowi źródło stresu, zarów­no dla was, jak i dla waszego otoczenia. Wynika to z faktu, że pragnienie perfekcji opiera się na oczekiwaniach, które zwykła istota ludzka może wprawdzie niekiedy spełnić, lecz zawsze jedynie tymczasowo. Dążenie do doskonałości zawsze kończy się rozczarowaniem z tego prostego powodu, że jest nierealistyczne. Ani ty, ani ludzie, z którymi i dla których pracujesz, nigdy nie będą doskonali. W każdym razie nie na tym świecie.

Kobiety szczególnie często padają ofiarą pułapki perfekcjonizmu, przekonania, że niezawodnie osiągną sukces, jeśli tylko będą nienagannie wykonywać obowiązki, nie popełniając przy tym ani jednego błędu. W efekcie nawet najbardziej ambitne kobiety, osoby, które w życiu i pracy osiągnęły naprawdę wiele, bardzo mocno przeżywają wszystkie porażki, popadają w spiralę poczucia winy i w nieskończoność roztrząsają błędy z przeszłości, zamiast przejść nad nimi do porządku dziennego.

#08. Chorobliwa potrzeba zadowalania

Dążenie do doskonałości to pułapka, ponieważ jako ludzie z krwi i kości obarczeni jesteśmy ludzkimi ograniczeniami. Jednak w podobne sidła możemy wpaść także, starając się zostać wspaniałym człowiekiem. Pragnienie, by w każdej możliwej sytuacji zachowywać się fantastycznie – zawsze być rozważnym, uprzejmym i niezmiennie sprawiać, że wszyscy wkoło czują się znakomicie – znana jest wśród coachów jako „chorobliwa potrzeba zadowalania”. Uważa się, że szczególnie często występuje u kobiet. Jeśli stale usiłujesz zadowolić cały świat, istnieje spora szansa, że dobrze znasz tę przypadłość.

Pragnienie zadowalania jest nawykiem wyjątkowo paskudnym i może naprawdę poważnie zaszkodzić karierze. Chorobliwe pragnienie zadowalania może negatywnie wpłynąć na zdolność podejmowania klarownych, rozstrzygają­cych decyzji, ponieważ cierpiący na tę przypadłość ludzie zawsze starają się doprowadzić do zrównoważenia sprzecznych potrzeb, nie chcą nikogo urazić i mają nadzieję doprowadzić do ostatecznego porozumienia.

#09. Minimalizacja

Niedostrzeganie potrzeb otoczenia, w tym potrzeby czysto fizycznej wygody, zdecydowanie nie jest zachowaniem, które pomaga w rozwoju kariery. Jednak nawykowe kurczenie się, dążenie do minimalizacji własnego ciała również nie jest najlepszym pomysłem.

Jeżeli odruchowo reagujesz na obecność innych, przesiadając się na tył sali lub kuląc ramiona, być może powinnaś się zastanowić, czy tego rodzaju zachowanie ci służy. Jak potwierdzają badania przeprowadzone przez socjologów i naukowców studiujących działanie ludzkiego mózgu – oraz przypuszczalnie osobiste doświadczenia wielu czytelniczek – człowiek siedzący z ciasno przylegającymi do ciała ramionami, ściśniętymi nogami, osoba skulona bądź wbita w odległy kąt nie jest postacią, która roztacza wokół siebie aurę autorytetu i siły.

#10. Zbyt wiele

Istnieje prawdopodobieństwo, że jako kobieta w sytuacjach zawodowych musisz regularnie wyciszać emocje. Być może robisz to, by dostosować nastrój do atmosfery miejsca pracy i panującej w nim kultury organizacyjnej. Albo dlatego, że usłyszałaś, iż reagujesz zbyt silnie tudzież jesteś zbyt emocjonalna. Kobiety często spotykają się z podobnymi uwagami, lecz nie zawsze potrafią na nie reagować. Uznanie za osobę „przesadnie reagującą” pociąga za sobą pewne koszty, zwłaszcza na wyższych szczeblach kariery. Kobietom takim grozi opinia nieprofesjonalnych lub niegodnych zaufania, nawet gdy w rzeczywistości są od tych wad wolne.

Problem „reaguje przesadnie” / „jest zbyt oschła” to kolejny z nierozwiązywalnych dylematów nękających kobiety, zwłaszcza te wkraczające na wyższe szczeble kariery. Ciężar zmagania się z tą sytuacją i trudność z odnalezieniem złotego środka pomiędzy wyrzucaniem z siebie absolutnie wszystkiego a całkowi­tym wytłumieniem emocji stanowi kolejny czynnik mogący sprawić, że poczujecie, iż nie nadajecie się na swoje stanowisko.

Problemem nie jest to, co czujesz. Nie istnieje coś takiego, jak emocje dobre i złe. Wszystkie twoje uczucia mają olbrzymią wartość. Jednak prowadzenie rozmów pod wpływem silnych emocji zazwyczaj kończy się źle. Możesz sprawić wrażenie osoby drażliwej, niepotrafiącej nad sobą zapanować. Emocje i umiejętność ich identyfikacji dają wam siłę. Działanie pod ich wpływem tę siłę marnuje.

#11. Ruminacja

Ruminacja jest odmianą Kurczowego trzymania się przeszłości. Jeżeli trzymacie się przeszłości, prawdopodobnie wiele czasu spędzacie na przeżywaniu wciąż na nowo niefortunnych wypadków, które spotkały was dawno temu. Poświęcacie energię, próbując odwrócić coś, co już się stało, zamiast pogodzić się z przeszłoś­cią i żyć dalej.

Kobiety znacznie częściej kierują żal do wewnątrz, obwiniają siebie i bezustannie analizują własne potknięcia. Być może w nieskończoność stresujecie się drobnymi faux pas i mikronieporozumieniami, którym według samych siebie byłyście winne. Być może również cierpicie z powodu swoich potknięć i pomyłek, które zapewne w jakiś sposób wam zaszkodziły w przeszłości, lecz o których dawno już powinnyś­cie zapomnieć.

#12. Rozpraszające nasłuchiwanie radaru

Jedną z największych kobiecych zalet jest ich działająca w niezwykle szerokim zakresie uwaga, zdolność dostrzegania wielu detali jednocześnie. Eksperymenty dowiodły, że kiedy kobieta przyswaja nowe informacje, aktywuje się wiele rozmaitych obszarów jej mózgu, chłonących równolegle liczne szczegóły. Skutek? Kobieca uwaga działa w sposób zbliżony do radaru. Kobiety bez przerwy skanują całe otoczenie, czerpią z niego szeroki zakres danych i dostrzegają ogólny kontekst.

Szkopuł w tym, że instytucje wciąż preferują uwagę typu laserowego: „Przejdź wreszcie do sedna”, która w ich ramach uznawana jest za cechę charakteryzującą przywódcę. Mimo to dobrze dostrojony radar może być poważnym atutem w środowisku pracy. Wyczulenie na niuanse relacji międzyludzkich oraz przeżywane przez innych emocje pozwala między innymi skutecznie motywować i budować wysokie morale. Pomaga także w komunikacji i zręcznych, prowadzonych z wrażliwoś­cią na partnerów negocjacjach. Wspiera szeroko pojętą współpracę i działanie zespołów. Radar pomaga także nawiązywać zażyłe przyjaźnie, stanowiące nieocenione źródło wsparcia w trudnych chwilach.

Jednak, podobnie jak w przypadku każdej cechy, radar ma również swoją mroczną stronę. Silnie rozwinięty radar może utrudniać odsiewanie wszelkiej maści zbędnych przeszkadzajek, prowadząc do rozproszenia i zaburzenia koncentracji. Radar może upośledzić zdolność kategoryzacji i nadawania hierarchii płynącym z niego sygnałom, co obniża poziom osobistej pewności siebie i zawodowej efektywności.

Słowo na zakończenie

Tak więc teraz już wiecie, który nawyk lub – bądźmy szczerzy – które nawyki utrudniają wam pięcie się po szczeblach kariery. Mogą to być zachowania, do których zdążyłyście się przywiązać, ponieważ w przeszłości okazywały się pomocne. Otwarte przyznanie, że coś, co sprawdzało się dawniej, nagle przestało działać, wymaga pewnej dozy pokory. Bywa też, że budzi pewien lęk, ponieważ dobrze znane zachowania wydają się nam częścią nas samych. Jednak już samo zastanowienie się nad tym, jakie korzyści możemy wynieść z rozstania się z naszymi nawykami, często jest inspirujące.

Oto zapewne najtrudniejszy element procesu: dokonanie zrównoważonej i trwałej zmiany wymaga skupienia i determi­nacji. Nie wystarczy chwilowy entuzjazm, oparty na przelotnej emocji: „Tak! Świetnie! Zrobię to!”. Potrzebna jest gotowość podjęcia stałego, rozciągniętego na dłuższy okres wysiłku. Najlepszą metodą w tej sytuacji jest identyfikacja jednego szkodliwego zachowania bądź nawet jego składowej i podjęcie nad nim pracy aż do osiągnięcia pierwszych postępów. To działa, ponieważ wprowadzanie drobnych zmian i utrwalanie ich poprzez powtarzanie do momentu, gdy staną się nawykowe, daje pewniejsze i trwalsze efekty niż próby przeobrażenia się z dnia na dzień w zupełnie nowego człowieka.

Nie podcinaj sobie skrzydeł! Poradnik dla nowego pokolenia liderek

Czy masz przed sobą cele, których nie potrafisz osiągnąć? Czy codziennie rano budzisz się z myślą, że dzisiaj będzie dzień pełen sukcesów, ale na koniec dnia odkrywasz, że znów dałaś się złapać w pułapkę starych nawyków? Jeśli tak, to książka “Nie podcinaj sobie skrzydeł” jest właśnie dla Ciebie. To nie tylko poradnik. To mapa drogowa do osobistej i zawodowej transformacji, dedykowana ambitnym kobietom, które pragną zdobyć szczyty, na które zasługują.

Znani na całym świecie eksperci, Sally Helgesen i Marshall Goldsmith, dzielą się w niej swoją wiedzą i doświadczeniem, prowadząc czytelniczki przez labirynt wyzwań i ograniczeń, z jakimi kobiety często się spotykają na drodze do sukcesu. Wykraczając poza tradycyjne porady, autorzy ujawniają dwanaście nawyków, które nieświadomie mogą hamować Twój rozwój, oraz oferują skuteczne strategie ich przełamywania.

Książkę przyjęli z entuzjazmem liderzy biznesu i eksperci w dziedzinie zarządzania i rozwoju osobistego tacy jak Geoff Smart, Michelle R. Clayman, Margaret Heffernan, czy Carol Kauffman to tylko niektóre z głosów, które jednoznacznie podkreślają jej wartość. Zgadzają się oni, że poradnik ten jest obowiązkową lekturą dla każdej kobiety, która pragnie zwiększyć swoje wpływy, zarówno w świecie biznesu, jak i poza nim. Oferuje on głęboki wgląd w zawodowe wyzwania, przedstawiając jednocześnie praktyczne narzędzia do radzenia sobie z nimi.

Nie pozwól, by stary nawyk stał na drodze do Twojego sukcesu. “Nie podcinaj sobie skrzydeł” to książka, która nie tylko zmieni Twoje podejście do pracy i życia osobistego, ale także pomoże Ci zyskać większy wpływ na rzeczywistość i rozwinąć własną karierę. Zainspiruj się do działania już dziś i dołącz do grona liderek, które zrozumiały, że klucz do sukcesu leży w ciągłym rozwoju i przełamywaniu ograniczeń. Czy jesteś gotowa na zmianę? Zacznij swoją podróż już teraz!

“W ostatecznym rozrachunku to wy same określacie, czym jest dla was sukces. Wy definiujecie, czym jest rozwój. Może dla części z was będzie to wyższe, bardziej lukratywne stanowisko. A może wyraźniej odczuwalne dowody uznania dotychczasowych osiągnięć lub przejście do działania na szerszym niż dotąd polu. Może chcecie zyskać większy wpływ na kierunek, jaki wasza instytucja obierze w przyszłości? A może chciałybyście założyć nową firmę lub stworzyć nowy produkt? Może chcecie natchnąć radością kolegów lub klientów? A może płonie w was pragnienie wsparcia innych zmierzających tą drogą kobiet?
Rzecz w tym, że każda definicja sukcesu zawsze będzie subiektywna, indywidualna. Trzeba jednak pamiętać, że jeden z najpoważniejszych hamulców rozwoju również jest czynnikiem osobistym i indywidualnym. Jest nim ślepota na zachowania i nawyki, przez które tkwicie w miejscu“. – Marshall Goldsmith, Sally Helgesen

Źródło: Nie podcinaj sobie skrzydeł 12 nawyków, które stoją kobietom na drodze do awansu, podwyżki lub nowej pracy Autor: Marshall Goldsmith, Sally Helgesen, wydawnictwo MT Biznes, tłumaczenie Grzegorz Komerski

Podoba Ci się?

Sprawdź też: 5 sprawdzonych pomysłów na kobiecy biznes