Czas biegnie nieubłaganie. Dopiero cieszyliśmy się perspektywą majowego weekendu, a właściwie w sklepach obserwujemy już świąteczne wyprzedaże. Jak to mówią, jeszcze Wszystkich Świętych i czeka nas Nowy Rok. Zanim kupimy znicze, chciałabym zabrać Was do mini poradnika odnoszącego się do zachowań na cmentarzu. Zaciekawieni?
Właściwie ten cel znowu jest taki, że może dotyczyć każdego z nas. Zapewne zastanawiacie się dlaczego młoda kobieta zamiast spisywać kolejne cele podróży, umieściła pod numerem 63 cel grób. Otóż nie wiem jak Wy ale ja lubię czasem wspominać, sięgać do korzeni. Pisaliśmy już tutaj o tworzeniu drzewa genealogicznego i co za tym idzie, siłą rzeczy w takiej sytuacji trzeba czasem odwiedzić cmentarz. Jestem jeszcze bardzo młoda ale pokolenie moich dziadków odeszło, rodzice się starzeją, a i zdarza się, że w wyniku choroby pochowałam i kilku znajomych. Cmentarz zatem stał się miejscem, które coraz częściej odwiedzam. Wcześniej o to trochę nie dbałam. Trzeba było iść zapalić znicz z okazji uroczystości i gdzieś tam w głowie majaczyła mi myśl, że wypadałoby odwiedzić tam bliskich. Jednak jak to w życiu, od razu miałam poczucie, że oni tam są stale i może jutro, dzisiaj mam tyle ważnych spraw. Aż uświadomiłam sobie, że jutro oznaczało rok. Postanowiłam, że z szacunku do tych osób, jeśli postanowię sobie cel związany z częstszymi odwiedzinami i dbaniem o grobowce, to będzie mi łatwiej ustanowić pewnego rodzaju rutynę.
Jeśli mierzycie się z podobnymi przemyśleniami to po ponad roku regularnych wizyt i przed tym szczególnym świętem, chcę Wam udzielić kilku wskazówek.
100 celów🎯| #Cel 63 Mroczne historie czy miejsce zadumy? Cmentarz listopadową porą.
Po co odwiedzać cmentarz? Czy można polubić takie miejsce?
Bliskość
Każdy z nas ma choć jedną osobę, którą kochał, a jej już nie ma. Choć na początku pójście na cmentarz może być trudne, tak z czasem kiedy brakuje nam obecności tej osoby, myślę, że wybranie się na jej grób może nam dać choć namiastkę kontaktu.
Cisza
Z szacunku do takich miejsc, zazwyczaj panuje na nich niespotykany spokój. Ludzie rozmawiają ciszej, panuje aura takiej tajemniczości. Lubię chodzić na cmentarz, żeby odpocząć od zgiełku codzienności.
Zabytki
Niektóre z cmentarzy są bardzo stare, mogą sięgać nawet XIX i wcześniejszych wieków. Spacer po takim cmentarzu to wspaniała lekcja historii i miejsce, w którym możemy zobaczyć starodawne nagrobki, które bywają małymi dziełami sztuki. Czasem możemy odnaleźć miejsce spoczynku osób, które są sławne albo zasłużyły się jakimiś działaniami na kartach historii.
Motywacja. Może to zabrzmi dziwnie ale mnie chodzenie po cmentarzu nie napawa lękiem, a optymizmem. Czytając daty śmierci na nagrobkach, mam takie odczucie, że ja jeszcze tu jestem i żyję, że tak średnio statystycznie mam przed sobą jeszcze wiele lat, żeby nie powiedzieć całe życie i choć czasem jest trudno, to mogę jeszcze tyle zdziałać. Lubię zastanawiać się co robiła spoczywająca tu osoba, jak żyła, jak wyglądała, czy była zadowolona ze swojego życia i co jeszcze by zrobiła, gdyby mogła. W takich miejscach mam poczucie sprawczości, że nie warto niczego odkładać, bo mogę nie zdążyć.
Jeśli boicie się tematu przemijania albo chcielibyście poznać ciekawostki dotyczące cmentarzy to polecam wrócić do wywiadu z Agnieszką Tołoczmańską, który ukazał się na naszym portalu albo zajrzeć na prowadzony przez nią profil. Organizuje również szkolenia podczas, których można oswoić się z tematem umierania. Spacery po cmentarzach w okolicy Szczecina i nie tylko. Oraz odsłania liczne tajniki związane z branżą funeralską, obala mity i utwierdza nas w przekonaniu, że śmierć jest częścią życia.
https://www.instagram.com/agnes_zza_grobu/
Autorka: Karolina Strzelczyk-Weichert
Podoba Ci się? 
Sprawdź też: 100 celów🎯
