autorka Noemi
Rodzina odgrywa w życiu każdego człowieka ogromną rolę. Jest wspólnotą ludzi, która daje możliwość zaspokojenia potrzeb oraz realizacji celów. Jednak w różnych fazach ludzkiego życia oraz życia rodzinnego mogą pojawić się dylematy i zjawiska destrukcyjne w funkcjonowaniu rodziny. Jak zatem temu przeciwdziałać, by nasze rodziny były szczęśliwe? Ogromną rolę odgrywają takie oto cechy.
Rodzina jest siłą!
Oto 4 cechy, które wzmocnią dobre relacje z bliskimi szczególnie w dobie pandemii
#01 Życzliwość
Życzliwość to szczere zainteresowanie pomyślnością drugich — zainteresowanie wyrażające się w słowach i czynach. Cecha ta pobudza nas do działania i jest czymś więcej niż zwykłą uprzejmością czy dobrymi manierami. Wynika ona z miłości i empatii. Każdy człowiek może okazywać życzliwość. Ale życzliwość to coś więcej niż pojedynczy dobry uczynek od czasu do czasu.
Życzliwość i dobroć skłaniają nas do dzielenia się z innymi budującymi rzeczami i podnoszenia ich w ten sposób na duchu. Nasze życzliwe słowa pokażą, że nam na nich zależy, a dzięki zachętom łatwiej poradzą sobie z różnymi trudnościami. “Przyjemne wypowiedzi są plastrem miodu, słodyczą dla duszy i lekarstwem dla kości“. (Ps 16:24)
Okazując życzliwość możemy spowodować, że ktoś będzie miał siły, by kontynuować swoje zadanie.
Kiedy jesteśmy życzliwi wobec wszystkich, nawet naszych przeciwników, możemy sprawić, że zmieni się ich nastawienie.
Czy potrafimy dostrzec dziedziny, w których powinniśmy być bardziej życzliwi? Zastanówmy się: „Czy słucham z empatią? Czy jestem wyczulony na potrzeby innych? Kiedy ostatnio okazałem życzliwość komuś, kto nie jest moim krewnym albo przyjacielem?”. Potem możemy wyznaczyć sobie konkretny cel, na przykład żeby lepiej poznać ludzi wokół nas. W ten sposób poznamy ich warunki życiowe i potrzeby. Następnie powinniśmy starać się traktować innych tak, jak sami chcielibyśmy być traktowani
Korzyści: Jeśli ktoś jest życzliwy, to ludzie lgną do niego i zazwyczaj odwzajemniają mu się życzliwością. “Jaką miarą odmierzacie, taką wam w zamian odmierzą” (Łk 6:38). Dlatego człowiek życzliwy z łatwością nawiązuje i utrzymuje przyjaźnie.
Sprawdź: Siła życzliwości! 100 i więcej sposobów jak zmienić siebie i świat na lepsze
#02 Pokora
Pokora to korność umysłu. Jest to “uniżoność umysłu, brak pychy, potulność”. Człowiek pokorny zachowuje się “skromnie, bez wyniosłości”. Odnosi się do innych “uprzejmie i z głębokim szacunkiem” (The World Book Dictionary, tom I, str. 1030). Pokora nie świadczy o tchórzostwie ani o słabości. To pycha jest przejawem słabości, natomiast okazywanie pokory nierzadko wymaga siły i odwagi.
Jedna z korzyści polega na tym, że pokora powstrzyma nas od przechwalania się. Dzięki temu zaoszczędzimy drugim irytacji, sami zaś unikniemy zakłopotania, jeśli nasze osiągnięcia nie wzbudzą ich podziwu.
Jeśli jesteśmy przyodziani w szatę pokory, to będziemy darzyć drugich szacunkiem. Na przykład pokorne dzieci szanują rodziców i są im posłuszne. A dorośli poważają drugich bez względu na ich narodowość, rasę lub pochodzenie, gdyż pokora czyni ich bezstronnymi.
Pokora pomaga nam też zabiegać o pokój i miłość przez wybaczanie cudzych przewinień. Pod jej wpływem jesteśmy gotowi pójść do osoby obrażonej, uznać swój błąd, poprosić o przebaczenie i uczynić wszystko, co w naszej mocy, by naprawić wyrządzoną krzywdę.
“Patrzcie na innych jak na samych siebie. Nie bądźcie wyniośli, ale pokorni. Nie stawajcie się mądrzy we własnych oczach“. (Rz 12:16). Pokora przyczynia się do pokoju. Człowiek pokorny nie walczy z innymi w imię swych domniemanych praw.
#03 Łagodność
Łagodność nie jest przejawem słabości charakteru. W rzeczywistości wypływa ona z wiary i siły moralnej. Kto ją przejawia, nie traci łatwo równowagi i rozsądku. To właśnie brak łagodności często wynika z poczucia niepewności, rozgoryczenia, utraty wiary i nadziei czy wręcz z rozpaczy. Jedno z przysłów mówi: “Człowiek, który nie powściąga swego ducha, jest jak miasto, do którego się wdarto — pozbawione muru“. (Prz 25:28). Ktoś taki staje się podatny na rozmaite złe myśli, które mogą go popchnąć do nierozważnych czynów.
Skutkiem braku łagodności jest nadmierna pobudliwość, szorstkość, porywczość i skłonność do kłótni. Dzięki pielęgnowaniu łagodności osoby chcące pracować nad rozwojem swojej osobowości przeciwdziałają zamętowi i innym problemom, do których prowadzi niezwalczana zazdrość i swarliwość.
#04 Wielkoduszna cierpliwość
“Wielkoduszna cierpliwość” to coś więcej niż tylko cierpliwe znoszenie bólu czy udręk — to także świadome powściąganie swych reakcji.
Cierpliwe znoszenie krzywdy lub prowokacji w nadziei na poprawę napiętych stosunków. Cierpliwym i wielkim jest ten, kto się nie mści, nawet gdy mógłby to zrobić.
Przymiotowi temu przyświeca zatem określony cel: pomyślność tego, kto wytworzył przykrą sytuację. Nie chodzi przy tym o usprawiedliwianie nikczemnego zachowania. Wielkoduszna cierpliwość przestaje być potrzebna, gdy winowajca odniesie z niej pożytek albo gdy dalsze tolerowanie jego postępowania nie miałoby sensu. W jednym i w drugim wypadku wychodzi na dobre temu, kto ją przejawia. Postawa nacechowana cierpliwością dąży do tego, aby obie strony były “wygrane”, zgodne z zasadą “win-win”.
Z cierpliwością jest podobnie jak z pokorą, osoba przejawiająca te cechy może wydawać się słaba, ale w rzeczywistości kieruje się rozeznaniem. “Kto jest nieskory do gniewu, obfituje w rozeznanie, lecz kto jest niecierpliwy, wywyższa głupotę”. (Prz 14:29). Człowiek przejawiający cierpliwość kiedy robi to z radością i szczerze nie będzie narzekał i utyskiwał. Taka postawa przynosi wspaniałe dobrodziejstwa, również zdrowotne.
„Przyodziejcie się w (…) życzliwość, pokorę, łagodność i wielkoduszną cierpliwość“
A Ty jak wzmacniasz relacje z bliskimi?
