Tak jak myśli człowiek, Jamesa Allena jest jedną z najlepszych książek z dziedziny samopomocy i rozwoju osobistego, jakie kiedykolwiek napisano. Od czasu jej pierwszej publikacji w 1903 roku jest potężnym źródłem inspiracji i do dziś pozostaje klasycznym bestsellerem.

Jak napisał sam James Allen ten niewielki tomik to owoc medytacji i doświadczenia. Nie jest zamierzony jako wyczerpujący traktat na temat powszechnie opisywanej siły oddziaływania myśli. Przedstawia raczej sugestie niż wyjaśnienia, a jego celem jest zainspirowanie nas do odkrycia i dostrzeżenia prawdy, że „sami siebie tworzymy” poprzez moc myśli, które wybieramy i wzmacniamy, że umysł to najważniejszy „tkacz”, zarówno naszej wewnętrznej szaty charakteru, jak i zewnętrznej szaty okoliczności.

Aby poprawić nasze życie, musimy najpierw poprawić nasze myśli. W gruncie rzeczy stajemy się tym, o czym myślimy, więc musimy kontrolować nasz umysł i nasze myśli.

Oto kilka skłaniających do refleksji cytatów Jamesa Allena z książki Tak jak myśli człowiek. Przemyśl je dobrze, bo mogą odmienić twoje życie, jeśli podążysz za wskazówkami, które są w nich ukryte. Zaczynamy!

“Jesteś takim, jak myślisz” – James Allen

Tak, jak myśli człowiek. Najlepsze cytaty James Allen

Myśl i charakter

Tak, jak człowiek myśli w sercu, takim jest.

Tak jak roślina wyrasta z nasiona i nie może zostać od niego oddzielona, tak i każda czynność człowieka wyrasta z ukrytych nasion myśli, bez których w ogóle nie mogłaby zaistnieć.

Czynność – to kwiat myśli; radość i cierpienie stanowią natomiast jej owoc. W ten sposób człowiek zbiera słodkie i gorzkie owoce z własnego sadu.

Szlachetny i boski charakter człowieka nie wynika z czyichś względów, nie jest też dziełem przypadku ale jest naturalnym skutkiem ciągłego dążenia, by myśleć właściwie oraz długotrwałego kultywowania uduchowionych myśli.

Człowiek sam siebie tworzy lub niszczy. W arsenale myśli wykuwa broń, którą sam się unicestwia. Tworzy także narzędzia przy pomocy których buduje niebiańskie pałace radości, siły i spokoju.

Dokonując odpowiedniego wyboru i robiąc właściwy użytek z myśli, wznosi się do boskiej doskonałości.

Człowiek jest zawsze panem siebie, nawet w stanie największej słabości i opuszczenia.

Człowiek może odnaleźć każdą prawdę związaną ze swoim istnieniem, o ile będzie głęboko kopać w pokładach swojej duszy.

Człowiek jest panem myśli, formierzem własnego charakteru oraz twórcą i modelarzem własnych warunków, otoczenia i przeznaczenia.

„Ten, kto szuka, znajduje, „Pukajcie, a otworzą wam”.

Wpływ myśli na okoliczności

Umysł ludzki da się przyrównać do ogrodu, który można uprawiać rozumnie lub pozwolić na jego zdziczenie. Bez względu jednak na to, czy jest on pielęgnowany, czy zaniedbywany, będzie wydawał jakiś plon.

Tak jak ogrodnik uprawia swój kawałek gruntu, nie dopuszczając do rozwoju chwastów ale hodując wybrane przez siebie kwiaty i owoce, podobnie można doglądać ogrodu swojego umysłu, plewiąc wszystkie niewłaściwe, niepotrzebne i zanieczyszczone myśli, i jednocześnie troszczyć się, by rozwijały się kwiaty i owoce prawych, pożytecznych i czystych myśli.

Dzięki takiej metodzie prędzej czy później człowiek zda sobie sprawę, że jest panem-ogrodnikiem swojej duszy, zarządcą własnego życia.

Odkrywa w sobie także myśli ułomne, coraz dokładniej rozumie też wpływ siły myśli oraz elementów umysłu na kształt charakteru, okoliczności i przeznaczenia.

Myśli i charakter są jednym.

Między zewnętrznymi warunkami życia danej osoby a jej stanem wewnętrznym zachodzi zawsze harmonijny związek.

Każdy człowiek znajduje się w określonym punkcie dzięki własnej naturze; przywiodły go tutaj myśli, z których zbudował swój charakter, a w porządku jego życia nie ma żadnego przypadku – wszystko stanowi wynik nieomylnego prawa.

Dusza przyciąga to, co w skrytości przygarnia i kocha, ale także i to, czego się boi. Osiąga szczyt swoich pielęgnowanych dążeń lub upada do poziomu nieokiełznanych żądz; okoliczności stanowią zaś środek, za pomocą którego otrzymuje ona to, na co zasługuje.

Każde nasienie myśli, zasiane w umyśle i w nim zakorzenione, prędzej czy później rozkwita w postaci czynu, a następnie wydaje owoc sposobności i okoliczności.

Dobre myśli rodzą dobre owoce, złe – owoce złe.

Będąc żniwiarzem własnych plonów, człowiek uczy się zarówno cierpienia, jak i rozkoszy.

Zasada wzrostu i przystosowania obowiązuje wszędzie. Nikt nie trafia do przytułku ani więzienia przez tyranię losu czy okoliczności, lecz drogą degradujących myśli i prymitywnych pragnień.

Okoliczności nie tworzą człowieka; ukazują mu obraz jego samego.

Żadna tego typu sytuacja nie istnieje niezależnie – nie ma nieprawości i towarzyszącego mu cierpienia bez samej skłonności do nieprawości; nie istnieje też postęp moralny i związane z nim pełne szczęście bez nieprzerwanej kultywacji wzniosłych pragnień. Człowiek – jako pan i mistrz myśli – tworzy zatem samego siebie, kształtuje też i stwarza swoje środowisko.

Ludzie nie przyciągają tego, czego pragną, ale przyciągają to, czym są.

Człowiek sam zakłada sobie kajdany: myśli i czyny są albo strażnikami losu – gdy są prymitywne i go więzią – albo aniołami wolności – kiedy są szlachetne i go wyzwalają. Otrzymuje nie to, czego sobie życzy ani o co się modli, ale to, na co sprawiedliwie zasłużył. Jego pragnienia spełniają się, a modlitwy zostają wysłuchane, tylko wtedy gdy harmonizują z jego myślami i czynami.

Ludzie gorliwie dążą do poprawy warunków, nie chcą jednak poprawić siebie, przez co pozostają spętani.

Nawet człowiek, który chce jedynie zdobyć bogactwo, musi być

przygotowany na podjęcie ogromnych wyrzeczeń, zanim ten cel zrealizuje.

Dobre myśli i działania nigdy nie mogą przynieść złych skutków. Złe myśli i działania nigdy nie mogą przynieść dobrych skutków. „Z kukurydzy wyrośnie tylko kukurydza, a z pokrzyw – tylko pokrzywy.

Cierpienie jest zawsze efektem zwracania niewłaściwej myśli w określonym kierunku. Wskazuje ono, iż osoba, która mu ulega, nie jest w zgodzie ze sobą, z prawem swojego istnienia.

Jedynym i najwyższym celem cierpienia jest oczyszczenie i spalenie wszystkiego co niepotrzebne i nieczyste. Przestaje ono dotykać osobę, która jest czysta. Tak jak nie ma sensu dalej przetapiać złota po usunięciu zanieczyszczeń, podobnie też cierpienie nie dotyka już doskonale czystej i oświeconej istoty.

Błogosławione szczęście, a nie dobra materialne, jest miarą prawego myślenia, podobnie miarą myślenia nieprawego – nikczemność, a nie brak wspomnianych dóbr.

Błogosławieństwa i bogactwa idą w parze tylko wtedy, gdy te ostatnie są prawidłowo i mądrze spożytkowane.

Niedostatek i folgowanie zachciankom to dwie przeciwne strony nikczemności. Oba te stany są w równym stopniu nienaturalne i wynikają z zaburzenia umysłowego.

Szczęście, zdrowie i bogactwo stanowią wynik harmonijnego zestrojenia naszego wnętrza i otoczenia.

Człowiek musi uporządkować siebie, by dostrzec porządek wszechświata. Dokonując tego, odkryje, że gdy zmieni swoje myśli o rzeczach i innych ludziach, rzeczy i ludzie zmienią również nastawienie do niego.

Myśli lękliwe, wątpiące i niezdecydowane przeistaczają się w słabe, chwiejne, podszyte strachem nawyki, przybierające ostateczną postać porażki, biedy oraz niewolniczej zależności.

Określony tok myśli – dobrych lub złych – przy których trwamy, z pewnością wywrze wpływ na nasz charakter i warunki

O ile człowiek nie zawsze może bezpośrednio wybrać okoliczności, w jakich się znajduje, to jednak może wybrać myśli – a zatem pośrednio, lecz nie mniej niezawodnie, kształtować rodzaj tych warunków.

Natura pomaga każdemu zmaterializować myśli, na których najsilniej skupia się uwagę; zachodzą też okoliczności, które najszybciej ujawniają zarówno dobre, jak i złe myśli.

Świat jest naszym kalejdoskopem, różne zaś kombinacje barw, które w każdej chwili nam ukazuje, są idealnie dopasowanymi obrazami, naszych nieustannie biegnących, myśli.

Ludzka Wola, ta niewidzialna siła, Potomek nieśmiertelnego Ducha, Może utorować drogę do każdego celu, Mimo że przeszkadzają granitowe mury.

Wpływ myśli na zdrowie i ciało

Ciało jest sługą umysłu. Wypełnia jego polecenia bez względu na to, czy są one świadome czy automatyczne. Pod wodzą nieprawych myśli ciało zaczyna szybko chorować i obumierać. Gdy zaś kierują nim myśli pozytywne i piękne, przyodziewa szaty młodości i piękna.

Osoby, które obawiają się choroby, w końcu na nią zapadają. Niepokój szybko osłabia całe ciało i otwiera jego podwoje na wejście choroby, a zanieczyszczone myśli – nawet jeśli nie przeszły w czyny – wkrótce rujnują układ nerwowy.

Silne, czyste, szczęśliwe myśli nadają ciału żywotności i wdzięku.

Ciało jest delikatnym, dającym się kształtować narzędziem, łatwo reagującym na myśli i dobre lub złe nawyki myślowe, których wpływowi ulega.

Gorzki wyraz twarzy nie powstaje przez przypadek – jest wynikiem gorzkich myśli. Oszpecające zmarszczki ryte są przez głupotę, namiętność i dumę.

Żaden lekarz nie wyleczy cielesnych dolegliwości tak, jak to zrobi radosna myśl.

Ciągłe życie myślami pełnymi niechęci, cynizmu, podejrzliwości i zawiści oznacza zamknięcie się we własnoręcznie zbudowanej dla siebie celi.

Codzienne pochłonięcie myślami o łagodności wobec każdego stworzenia przyda ogromnego spokoju temu, kto to praktykuje.

Życzliwe myślenie o wszystkim, cieszenie się tym i cierpliwa nauka odnajdywania we wszystkim dobra – to właśnie takie, wolne od egoizmu myśli, otwierają bramy niebios.

Myśl a cel

Dopóki myśl nie połączy się z celem, dopóty nie zaistnieje inteligentny wynik działania.

Większość osób pozwala łodzi swoich myśli dryfować po oceanie życia. Bezcelowość jest wadą, ktoś zatem, kto chce uchronić swoje życie od katastrofy i zniszczenia, musi powstrzymać takie dryfowanie.

Ludzie nie mający w życiu celu, łatwo padają ofiarą mało ważnych trosk, obaw, problemów oraz rozczulania się nad sobą. Wskazuje to na słabość, która prowadzi – podobnie pewnie jak droga umyślnego grzechu – do niepowodzeń, nieszczęść i strat.

W rozwijającym się, dzięki sile, wszechświecie słabość nie może przetrwać.

Powinniśmy stworzyć w swoich sercach odpowiednio uzasadniony cel i przystąpić do jego realizacji. Należy uczynić go głównym przedmiotem ześrodkowania myśli.

Trzeba stale koncentrować siły myślowe na przedmiocie, jaki sobie obraliśmy.

Należy uczynić z tego najważniejszy obowiązek i poświęcić się osiągnięciu celu, nie pozwalając przy tym myślom na wędrówkę w kierunku ulotnych fantazji, tęsknot i wyobrażeń. Jest to królewska droga do samokontroli oraz prawdziwego skupienia myśli.

Nawet jeśli ciągle nie udaje się nam dopiąć swego (co dzieje się dopóki nie przezwyciężymy słabości), prawdziwą miarą naszego sukcesu będzie zdobyta siła charakteru, która stworzy punkt wyjścia do osiągnięcia przyszłej mocy i triumfu.

Osoby nieprzygotowane do objęcia myślami wielkiego celu powinny skupić myśli na bezbłędnym wykonywaniu obowiązków, nawet jeżeli może wydawać się to błahe.

Najsłabsza dusza, świadoma swojej własnej słabości, wierząca w prawdę, iż siłę można rozwinąć jedynie dzięki trudowi i praktyce, natychmiast zacznie pracę nad sobą. Sumując kolejne starania, chwile cierpliwości i siły, nie zaprzestanie nigdy rozwoju, by w końcu zdobyć siłę.

Odsunięcie od siebie bezcelowości i słabości i rozpoczęcie celowego myślenia oznacza wejście do grona silnych ludzi, którzy przyjmują niepowodzenia tylko jako etapy na drodze do celu. Podporządkowują one sobie każde warunki, tworzą silne myśli, podejmują odważne próby i po mistrzowsku osiągają zamierzone cele.

Po określeniu celu należy w umyśle wytyczyć prostą ścieżkę, która do niego prowadzi, nie oglądając się przy tym ani w lewo, ani w prawo.

Wątpiące i lękliwe myśli niczego nigdy nie tworzą, zawsze doprowadzają do klęski.

Cel, energia, moc sprawcza i wszystkie silne myśli giną, gdy wkrada się do nich zwątpienie i obawa.

Człowiek, który przezwyciężył strach i wątpliwości, pokonał już niepowodzenie. Każda jego myśl łączy się z mocą, on sam zaś odważnie stawia czoła wszystkim trudnościom i je przezwycięża.

Myśl powiązana nieustraszenie z celem staje się siłą sprawczą. Świadoma tego osoba gotowa jest stać się kimś silniejszym i wznioślejszym od kłębowiska rozedrganych myśli i zmiennych nastrojów. Kto tak czyni, świadomie i rozumnie włada już mocami swojego umysłu.

Wpływ myśli na osiąganie sukcesu

Wszystko, co osiągamy i czego nie udaje nam się osiągnąć, stanowi bezpośredni wynik naszych własnych myśli.

Człowiek jest taki, jak jego myśli. Jeżeli wciąż myśli tak samo, takim też pozostaje.

Słabość i siła człowieka, czystość i jej brak dotyczą tylko jego i nikogo innego. Pojawiają się wyłącznie za jego sprawą i zawsze to jedynie on, a nie kto inny, może je zmienić.

Silny może pomóc słabszemu, lecz tylko za jego zgodą. Nawet wówczas słabszy musi nabrać własnej siły. Musi, poprzez własny wysiłek, rozwinąć tę siłę, którą podziwia u innych. Nikt poza nim samym nie może zmienić jego położenia.

Osoba, która pokonała słabość i odrzuciła wszystkie egoistyczne myśli, nie należy już ani do kategorii prześladowcy, ani ofiary. Jest wolna.

Człowiek może wznosić się, pokonywać przeciwności i osiągać cele, uszlachetniając swoje myśli.

Nim człowiek zdoła cokolwiek osiągnąć, nawet z rzeczy materialnych, musi wznieść myśli ponad niewolnicze, zwierzęce zaspokojenie. Na drodze do osiągnięcia sukcesu niekoniecznie uda mu się wyzbyć całej zwierzęcości i egoizmu; musi jednak poświęcić przynajmniej ich część.

Nie zacząwszy nawet stanowczo kontrolować własnych myśli, nie jest w stanie kontrolować biegu spraw i przyjąć poważnej odpowiedzialności. Nie potrafi też działać niezależnie.

Nie ma postępu ani osiągnięć bez poświęceń, sukces materialny przychodzi zaś proporcjonalnie do stopnia, w jakim poświęcamy swoje pogmatwane, zwierzęce myśli i skupiamy nasz umysł na tym, jak wzmocnić stanowczość i zaufanie do siebie.

Im wyżej człowiek wznosi swoje myśli, tym większy odnosi sukces, tym bardziej błogosławione i trwałe będą jego osiągnięcia.

Wszechświat nie sprzyja chciwym, nieuczciwym, złośliwym, choć powierzchownie czasem tak to wygląda. Pomaga uczciwym, wielkodusznym, cnotliwym.

Intelektualne zdobycze są wynikiem myśli skoncentrowanej na poszukiwaniu wiedzy lub piękna i prawdy w przyrodzie.

Osiągnięcia duchowe stanowią uwieńczenie duchowych aspiracji. Osoba stale żyjąca szlachetnymi i wzniosłymi myślami, rozmyślająca o wszystkim co czyste i pozbawione egoizmu, na pewno – tak jak słońce osiąga zenit, a księżyc pełnię – stanie się mądra i szlachetna i osiągnie wpływową pozycję i szczęście.

Każde osiągnięcie jest ukoronowaniem wysiłku, diademem myśli.

Z pomocą samokontroli, stanowczości, czystości, prawości i właściwie pokierowanych myśli człowiek się wznosi.

Wszystkie osiągnięcia – czy to w świecie interesów, intelektu czy ducha – są wynikiem wyraźnie ześrodkowanej myśli. Rządzą się one tym samym prawem i metodą. Jedyną różnicę stanowi cel.

Ten, kto chce osiągnąć niewiele, poświęca niewiele; kto chce osiągnąć dużo, musi dużo poświęcić. Kto pragnie wznieść się wysoko, musi dokonać ogromnych poświęceń.

Wizje i ideały

Marzyciele są zbawcami świata.

Ludzkość nie może zapomnieć swoich marzycieli; nie może dopuścić, aby ich ideały wyblakły i umarły. Ludzkość żyje tymi ideałami, pojmując je jako coś prawdziwego, co pewnego dnia sama zobaczy i pozna.

Kompozytor, rzeźbiarz, malarz, poeta, prorok, mędrzec – oto twórcy świata, architekci niebios. Świat jest piękny, gdyż oni żyli. Bez nich twórcza ludzkość zginęłaby.

Pielęgnujmy nasze wizje i ideały. Słuchajmy muzyki, rozbrzmiewającej w naszych sercach, kochajmy piękno powstające w naszym umyśle, utrzymujmy wdzięk ozdabiający nasze najczystsze myśli. To właśnie z nich wyrastają wszystkie zachwycające okoliczności, cała niebiańska atmosfera. To z nich, o ile będziemy im wierni, nasz własny świat zostanie w końcu zbudowany.

Śnij wzniosłe sny, gdyż jaki jest twój sen, takim się staniesz.

Twoja wizja jest obietnicą tego, kim pewnego dnia będziesz; twój ideał to proroctwo tego, co w końcu wyjawisz.

Pragnąć – znaczy otrzymywać, dążyć – znaczy osiągać.

Największe osiągnięcia są najpierw przez pewien czas uśpione. W żołędziu drzemie dąb; z jajka wykluje się ptak. A w najwznioślejszej wizji duszy budzi się anioł.

Marzenia są nasionami rzeczywistości.

Nie można podróżować wewnętrznie, a zarazem stać zewnętrznie w miejscu.

Oto młodzieniec dotknięty ubóstwem i zmuszony ciężko pracować. Godzinami przesiaduje w niezdrowych warunkach warsztatu; jest niewykształcony i brakuje mu dobrych manier. Marzy jednak o czymś lepszym. Rozmyśla o inteligencji, wytworności, wdzięku i pięknie. Buduje w myślach obraz idealnych warunków. Ogarnia go poczucie większej swobody, poszerzają się jego horyzonty myślowe. Niepokój popycha go do działania – cały swój wolny czas i środki poświęca na rozwój uśpionych możliwości i zdolności. Wkrótce jego umysł ulega takiemu przeobrażeniu, że warsztat już go nie zniewala; nie pasuje już do jego mentalności, znika z jego życia jak wyrzucone ubranie. Coraz większe możliwości współgrające ze wzrostem wewnętrznym powodują, że, młodzieniec całkowicie żegna się z przeszłością.

Po latach widzimy go już jako dorosłego mężczyznę. Odkrywamy też, że jest panem mocy umysłu o globalnym wpływie i niemal niezrównanej sile. W jego rękach spoczywa ogromna odpowiedzialność; gdy przemawia – zmienia się życie innych ludzi. Dzięki słowom, które wypowiada, zarówno kobiety, jak i mężczyźni zmieniają swoje charaktery. Jest, niczym słońce, nieruchomym i świetlistym ośrodkiem, wokół którego wirują niezliczone losy ludzkie. Wypełnił wizję swojej młodości. Utożsamił się ze swoim ideałem.

Zawsze będziesz skłaniał się ku temu, co najbardziej, w skrytości, kochasz. Na twoje ręce złożone zostaną rezultaty własnych myśli.

Otrzymasz – ni mniej, ni więcej – to, na co zapracowałeś. Bez względu na otaczające cię środowisko upadasz, stoisz w miejscu lub wznosisz się za sprawą swoich myśli, wizji, ideałów. Możesz być tak mały, jak przyziemne pragnienie które cię kontroluje, lub wielki – jak twoje główne dążenie.

Możesz być tak mały, jak przyziemne pragnienie które cię kontroluje, lub wielki – jak twoje główne dążenie.

Ludzie bezmyślni, ignoranci, osoby leniwe, widząc tylko zewnętrzny wpływ rzeczy, a nie rzeczy takimi, jakie są, mówią o szczęściu, o losie i o przypadku. Gdy ktoś się bogaci, mówią: „Co za szczęściarz!”. Widząc zaś innego, rozwijającego zdolności intelektualne, wołają: „Los mu sprzyja!”. Zwracając uwagę na czyjś świątobliwy charakter, wywierający wpływ na innych, stwierdzają: „Na każdym kroku pomaga mu przypadek!”. Nie dostrzegają prób, niepowodzeń i zmagań, z którymi ludzie ci musieli się zetknąć, by zdobyć doświadczenie. Nie mają pojęcia o poniesionych przez nich ofiarach, o niezłomnym wysiłku, jaki wnieśli, i wierze, jakiej nabrali, by móc przezwyciężyć pozornie niepokonane przeszkody i wcielić w życie wizję swego serca. Nie znają ciemności ani strapień; widzą jedynie beztroskę i radość i nazywają je „szczęściem”.

We wszystkich dziedzinach ludzkiego życia obecne są zarówno wysiłki, jak i ich efekty. To moc wysiłku, a nie zmiana, stanowi miarę efektu.

Dar, zdolności, materialne, intelektualne oraz duchowe zdobycze są owocami wysiłku. To spełnione myśli, osiągnięte cele, zrealizowane wizje

Wizja, którą wynosisz w umyśle, ideał, który osadzasz na tronie serca – oto budulce twego życia, którymi się staniesz.

Spokój

Spokój umysłu to jeden z pięknych klejnotów mądrości. Stanowi wynik długiego i cierpliwego wysiłku panowania nad sobą. Jego obecność wskazuje na dojrzałe doświadczenie oraz na ponadprzeciętną wiedzę o prawach i działaniu procesu myślenia.

Człowiek uspokaja się do takiego stopnia, w jakim postrzega samego siebie jako istotę wyrosłą z myśli. Wiedza taka wymaga zrozumienia również natury innych istot jako wytworów oddziaływania myśli.

Spokojny człowiek, nauczywszy się, jak sobą rządzić, wie, jak przystosować się do innych.

Im bardziej ktoś jest spokojny, tym większy odnosi sukces, wywiera poważniejszy wpływ i ma większą moc czynienia dobra.

Silny, spokojny człowiek jest zawsze kochany i szanowany. Jest on jak drzewo, użyczające cienia na wyschniętym polu, lub skała, dająca schronienie przed burzą.

Owa piękna cecha charakteru, którą zwiemy spokojem, stanowi ostatnią lekcję kultury. Jest ona rozkwitem życia, owocowaniem duszy. Jest tak cenna jak mądrość – bardziej pożądana od szczerego złota. Jakże niewiele znaczy pogoń za pieniądzem w porównaniu ze spokojnym życiem! Życiem zanurzonym w oceanie prawdy, płynącym poniżej wzburzonych fal, poza zasięgiem burz, w wiecznym spokoju!

Tylko człowiek mądry – taki, którego myśli są kontrolowane i czyste – ujarzmia porywy i burze duszy.

Miotane przez nawałnice dusze, bez względu na wasze miejsce i warunki życia, wiedzcie, że w oceanie życia uśmiechają się do was wyspy szczęścia, a słoneczny brzeg waszych ideałów czeka na wasze przybycie. Mocno trzymajcie koło steru myśli.

W rdzeniu waszej duszy spoczywa śpiący Pan i Władca. Obudźcie go. Samokontrola jest siłą. Właściwa myśl jest mistrzostwem. Opanowanie jest mocą. Powiedzcie sercu: „Spokój. Wycisz się”.

Uwagi końcowe

Niech te cytaty Jamesa Allena zainspirują Cię i zachęcą do mądrej pracy nad sobą i własnymi myślami. Jeśli nauczysz się panować nad umysłem będziesz żył bardziej świadomie. Przejmując kontrolę nad swoimi myślami, przejmujesz kontrolę nad swoim życiem.

Tak, jak myśli człowiek - James Allen
Tak, jak myśli człowiek – James Allen

Jeśli jeszcze nie czytałeś książki Tak, jak myśli człowiek, najwyższy czas nadrobić zaległości w lekturze. To dzieło ma niewielkie rozmiary, jednak dało podwaliny pod współczesną naukę o technikach samorozwoju.

Z założenia miała być bardzo prosta książka, aby każdy mógł łatwo zrozumieć jej przesłanie i zastosować w praktyce opisane metody. To skondensowana w siedmiu rozdziałach i na kilkudziesięciu stronach życiowa mądrość, inspiracja i motywacja. Pisana w zupełnie innej niż obecna epoce, ale jej przesłanie jest wciąż aktualne, mimo upływu ponad 100 lat od jej wydania.

Tego klasycznego dzieła nie wystarczy przeczytać raz, warto po nie sięgać wielokrotnie. Wynotowywać ulubione fragmenty i pracować nad nimi. Obserwować siebie, swoje zachowania i myśli. Wyciągać wnioski, wyprowadzać zmiany, wciąż się rozwijać i doskonalić.

Odkryj prawa myśli i zacznij lepiej rozumieć, w jaki sposób siły związane z Twoimi myślami wpływają na Twoje życie!

“Samokontrola jest siłą; Właściwa Myśl jest panowaniem, Spokój jest władzą”. – James Allen

Sprawdź: Najlepsze klasyczne książki które trzeba w życiu przeczytać

A czy Twoje myśli dają Ci siłę?