Mam ochotę go udusić! 7 typów trudnych ludzi w pracy

„Ten  gość  doprowadza  mnie  do  szału!” Każdy z nas prawdopodobnie spotkał na swojej drodze trudnych ludzi. Osoby, które podpadają  wszystkim  wokół i potrafią człowieka doprowadzić do  szewskiej  pasji. Martin Wehrle autor książki Mam ochotę go udusić! Proste sposoby na trudnych ludzi w pracy zidentyfikował 7 takich trudnych osobowości, z którymi często spotykamy się w życiu zawodowym i osobisty. Wskazuje też skutecznej sposoby jak możemy sobie z nimi lepiej radzić. Chcesz się dowiedzieć, jaki typ człowieka ciebie osobiście doprowadza do szewskiej pasji, żeby lepiej przygotować się na kolejne z nim spotkanie? Czytaj dalej aby się dowiedzieć!

Mam ochotę go udusić! 7 typów trudnych ludzi w pracy

#01 Czarnowidz (osobowość lękowa)

„Nastawiam się na najgorsze!”

Czarnowidze wszędzie widzą zagrożenia, nie dostrzegając szans. Zawsze liczą się z możliwością rozczarowania. To urodzeni hipochondrycy. Za wszelką cenę chcą zminimalizować niebezpieczeństwo. Źle wpływają na nastrój innych ludzi, często udaje się im zarazić innych ponurymi wizjami. Czarnowidze nieustannie przestrzegają swoich najbliższych i drżą o ich bezpieczeństwo.

Trzy cechy charakterystyczne Czarnowidza:

• Wciąż robi z igły widły.
• Wokół siebie dostrzega tylko potencjalne ryzyko i zagrożenia.
• Robi wszystko, by uchronić się od rozczarowań.

Trzy chętnie używane słowa przez Czarnowidza:

• „jeszcze”, „na razie” – bo szczęście jest takie ulotne.
• „katastrofa” – bo tak wiele ich dostrzega.
• „ostrożnie” – bo już przeczuwa kolejną klęskę.

Ale z drugiej strony: niekiedy ich przewidywania są słuszne; po prostu czarnowidz ostrzega przed ryzykiem, które inni w swojej euforii przeoczyli.

#02 Narcyz (osobowość narcystyczna)

„Jestem pępkiem świata!”

Narcyzi emanują charyzmą. Przywiązują wielką wagę do wyglądu i symboli statusu. Chętnie stroją się w cudze piórka i nienawidzą krytyki. Lekceważą postawionych niżej od siebie i są pozbawieni empatii. Mają niezwykle wygórowane zdanie na własny temat i uważają się za nieomylnych. Deprecjonują innych, by lepiej wypaść na ich tle. Łamią obowiązujące zasady, bo uważają, że im wolno.

Trzy cechy charakterystyczne Narcyza:

• Chce być w centrum zainteresowania i potrzebuje ciągłych oklasków.
• Przecenia swoje mocne strony i bagatelizuje słabe.
• Manipuluje innymi i ich poniża, jeśli służy to jego celom.

Trzy chętnie używane słowa Narcyza:

• „Ja” – bo mówi niemal wyłącznie o sobie.
• „Sukces” – bo dzięki temu we własnym mniemaniu jeszcze bardziej mu się on należy.
• Wyjątek” – bo w jego przekonaniu do niego samego odnoszą się odrębne zasady.

Ale z drugiej strony: Narcyz bardzo łatwo nawiązuje kontakty, szuka wyzwań, jest też mistrzem (re)prezentacji. Umie dobierać słowa i (na krótką metę) może przynieść swojej firmie same korzyści.

#03 Perfekcjonista (osobowość kompulsywno-obsesyjna)

„Byle nie popełnić błędu!”

Perfekcjoniści chętnie komunikują się drogą pisemną. Gromadzą kolosalne ilości informacji. Gubią się w szczegółach. Odwlekają podjęcie decyzji. Zbyt wiele wymagają od innych. Szorstko wytykają innym „błędy”. Empatia nie jest ich mocną stroną.

Trzy cechy charakterystyczne Perfekcjonisty:

• Nigdy nie jest zadowolony, bo wszystko można by zrobić jeszcze lepiej.
• Nie widzi tego, co idzie dobrze, ale zawsze wypatrzy to, co szwankuje.
• Jest nieustannie zajęty kontrolowaniem, wyszukiwaniem informacji albo porządkowaniem.

Trzy chętnie używane słowa Perfekcjonisty:

• „Ale” – bo prawie zawsze ma jakieś uwagi.
• „Bałagan” – bo wszędzie dostrzega błędy i uchybienia.
• „Ideał” – bo wyłącznie do tego dąży.

Ale z drugiej strony: Często to właśnie dzięki niemu, jego wymaganiom i znajomości rzeczy udaje się utrzymać wysoką jakość, a także uniknąć lekkomyślnych obietnic i błędów wynikających z pośpiechu.

#04 Pan i władca (osobowość typu A)

„Zawsze mogę cię przebić!”

Panowie i władcy wszystko postrzegają w kategoriach rywalizacji i dążą do wygranej. Zawsze pracują pełną parą, bo chcą osiągnąć jak najwięcej. Prą naprzód, nie bacząc na straty. Potrafią zachowywać się brutalnie: wrzeszczą, wyzywają, zastraszają. Chcą rządzić, a nie poddawać się rządom innych. Innych ludzi postrzegają często jako kulę u nogi. Chętnie wdają się w konflikty i gierki o władzę, by potwierdzić swoją pozycję,

Trzy cechy charakterystyczne Pana i władcy:

• Wciąż jest w biegu i chce osiągnąć więcej.
• Chce przebić pozostałych, nawet w swoim wolnym czasie.
• Interesuje go tylko absolutny sukces i nie cierpi kompromisów.

Trzy chętnie używane słowa Pana i władcy:

• „Szybciej” – bo uważa, że inni są zawsze zbyt opieszali.
• „Lepiej” – bo uważa, że inni nie starają się dostatecznie.
• „Maksimum” – bo nic poniżej go nie interesuje.

Ale z drugiej strony: Jest zdumiewająco wydajny, może pracować za dwóch i gdy coś zacznie, doprowadzi to do końca, ani na chwilę nie obniżając lotów.

#05 Zagubiony we mgle (osobowość zależna)

„Powiedz mi, co mam robić!”

Urządzają własne życie, kierując się radami innych. Kryją się z własnymi opiniami. Pomniejszają i ukrywają własne atuty. Podporządkowują się, by zapewnić sobie względy innych. Uchylają się od odpowiedzialności. Kurczowo trzymają się bliskich osób. Fatalnie znoszą odrzucenie i rozstania.

Trzy cechy charakterystyczne Zagubionego w mgle:

• W każdej dziedzinie życia słucha innych osób.
• Ochoczo się podporządkowuje i dostosowuje własne poglądy.
• Często kurczowo trzyma się osób w swoim otoczeniu, byle uniknąć samotności.

Trzy chętnie używane słowa Zagubionego w mgle:

• „Ty” – bo prawie nie mówi o sobie, za to dużo o innych ludziach.
• „Czy tak będzie dobrze?” – bo chce się upewnić, że nie popełnia błędu.
• „Pytanie” – bo bez końca zadaje je innym.

Ale z drugiej strony: Gdy dostanie jasne wytyczne, działa niezawodnie jak szwajcarski zegarek. Mało kto może się też z nim równać, jeśli chodzi o lojalność.

#06 Król focha (osobowość pasywno-agresywna)

„Tylko mi nic nie narzucaj!”

Jego krytyka przypomina zatrute strzały; jest niemal niezauważalna. Król focha ma skłonność do obmowy i drwin za plecami „przeciwnika”. Unika otwartej konfrontacji. Okazuje swoją władzę poprzez (drobne) akty sabotażu. Ma jadowite poczucie humoru. Często wypowiada się „ogólnie” lub w formie bezosobowej. Mowa ciała rozmija się u niego z treścią wypowiedzi.

Trzy cechy charakterystyczne Króla focha:

• Unika otwartej konfrontacji, ale skrycie stawia opór.
• Nie cierpi wypełniać cudzych poleceń.
• Nie mówi wprost, co ma na myśli, tylko daje to do zrozumienia w zawoalowany sposób.

Trzy chętnie używane słowa Króla focha:

• „Właściwie” – dyskretnie zmienia wypowiedziane słowa w ich przeciwieństwo.
• „Spróbuję” – jak się nie uda, nikt nie będzie mógł mieć pretensji.
• „Poroniony” – ulubione słówko przy okazji obmawiania przełożonych.

Ale z drugiej strony: Myśli samodzielnie, zamiast tylko wykonywać polecenia. Krytycznym okiem wyłapuje wszystkie słabe punkty. Jeśli uda się włączyć go do konstruktywnych działań, może wnosić cenny wkład.

#07 Pozer (osobowość histrioniczna)

„Spójrzcie na mnie, jestem ósmym cudem świata!”

Wciąż odgrywają spektakl i uwielbiają oklaski. Wykorzystują strój do skupiania na sobie uwagi. Uwielbiają mówić, ale nie umieją słuchać. Wyolbrzymiają własne uczucia, manipulują ludźmi za ich pomocą i nie zachowują dystansu do innych. Codziennie wyskakują z czymś nowym, są nieprzewidywalni. Dzielą ludzi na „dobrych” i „złych”, codziennie zmieniając zdanie. Obrażają się, gdy to nie oni są obiektem podziwu.

Trzy cechy charakterystyczne Pozera:

• Teatralizuje i wyolbrzymia własne uczucia.
• Za wszelką cenę łaknie zainteresowania innych.
• Jest chwiejny emocjonalnie i często zmienia kurs.

Trzy chętnie używane słowa Pozera:

• „Absolutna sensacja” – bo nic poniżej go nie interesuje.
• „Dobry przyjaciel” – bo rzekomo ma ich na pęczki.
• „Fantastycznie” – zwłaszcza w odpowiedzi na pytanie, jak mu się wiedzie.

Ale z drugiej strony: Nikt nie potrafi z taką swobodą występować publicznie, nikt nie nawiązuje kontaktów z taką łatwością i nie jest tak otwarty na nowe pomysły jak właśnie pozer. Jego entuzjazm i zapał okazują się niekiedy zaraźliwe

Uwagi końcowe

Żyjemy w epoce, która aż nadto sprzyja rozwojowi trudnych zachowań. Często  pozwalamy,  by  „trudni”  ludzie  zapędzali  nas  w kozi  róg, postrzegamy  ich  zachowania  jako  bezczelność  i czujemy  się bezradni.. Mądrzejszym  wyjściem według Martin Wehrle  jest  aktywne  podejście  do sprawy;  skupmy  się  na  tym,  na  co  mamy  wpływ,  a więc  na  naszym  własnym myśleniu  i zachowaniu.  Jeśli  zaczniemy  postępować  inaczej  niż  dotąd, wywołamy  też  inne  działania  w naszym  otoczeniu.

Jak sobie radzić z trudnymi ludźmi?

Zawsze, gdy ktoś doprowadza nas do białej gorączki, ma to związek nie tylko z nim, ale i z nami samymi. Dlatego jak radzi Martin Wehrle warto to sprawdzić, zadając sobie następujące pytania:

• Co w danej osobie najbardziej mnie irytuje?
• Dlaczego takie zachowanie może aż do tego stopnia wyprowadzić mnie z równowagi?
• I wreszcie: czy jest możliwe, że w zachowaniu drugiego człowieka dostrzegam (maleńką) cząstkę siebie samego, do której sobie odmawiam prawa?

„Ktoś, kto wydaje nam się „trudny”, zwykle funkcjonuje na przeciwnym biegunie niż my: myśli inaczej, mówi inaczej, działa inaczej. W drugą stronę też to funkcjonuje: zarówno ty, jak i ja będziemy odbierani jako „trudni ludzie” przez tych, którzy nadają na zupełnie innych falach”. – Martin Wehrl

Aby poznać lepiej te siedem typów trudnych osobowości i skuteczne sposoby postępowania z takim osobami sięgnij po książkę Martin Wehrle Mam ochotę go udusić! Proste sposoby na trudnych ludzi w pracy.

Każda z trzech części książki Mam ochotę go udusić! Proste sposoby na trudnych ludzi w pracy może ci pomóc na rozmaite sposoby:

• z części wstępnej dowiesz się, jak podnieść stopień autorefleksji, znajdziesz w niej też inspirację do spojrzenia na wiele spraw z nowego punktu widzenia;
• w części głównej scharakteryzowane jest szczegółowo siedem różnych typów „trudnych ludzi” – inaczej „W”, z którymi komunikacja stanowi wyzwanie oraz konkretne wskazówki, jak się z nimi obchodzić;
• w ostatniej części znajdziesz 15 ćwiczeń, które można wykorzystać jako wprawkę przed kolejnymi kontaktami z twoimi osobistymi typami W.

Zamiast ludzi „dusić”, lepiej się umieć dogadać i radzić sobie z „trudnymi typami”. Sprawdź jak to zrobić!

 

„Każde spotkanie z „trudnym” człowiekiem traktuj jako szansę na rozwijanie własnego charakteru”. – Martin Wehrl

Źródło: Mam ochotę go udusić! Proste sposoby na trudnych ludzi w pracy, autor Wehrle Martin, Wydawnictwo Feeria 2022, tłumaczenie Urszula Szymanderska

Sprawdź też: 14 cech toksycznych ludzi i jak sobie skutecznie z nimi radzić